Η Ελλάδα είναι μία χώρα που έχει πολλά χωριά, ένα από αυτά είναι και το Μανδήλι, το χωριό του πατέρα μου. Βρίσκεται στους πρόποδες του Παγγαίου. Εκεί μεγάλωσε ο παππούς μου. Το χωριό τότε είχε πολλά παιδιά. Τα χρόνια εκείνα, ήταν δύσκολα και έτσι πολλοί πήγαν στις πόλεις. Όσοι έμειναν είναι πολύ ενωμένοι μεταξύ τους.
Ο παππούς μου ήταν από τους λίγους που δεν εγκατέλειψαν την επαρχία.. Όταν τον επισκέπτομαι μου διηγείται ιστορίες από τη ζωή του. Λέει πως ήταν πρόεδρος του χωριού για ένα χρονικό διάστημα. Είχε μάλιστα βοηθήσει το χωριό με ένα δρόμο που είχε κάνει και έτσι ενωνόταν με τα υπόλοιπα χωριά. Έχει πολλή πλάκα έτσι όπως τα λέει.
Συχνά πάει στο καφενείο και παίζει τάβλι με τους φίλους του, βάζοντας στοίχημα μια σοκοφρέτα για τα εγγόνια τους. Όταν ήτανε πιο νέος μας πήγαινε βόλτες σε μια ρεματιά λίγο πιο πέρα από το χωριό. Εκεί είχε αρκετή δροσιά. Εγώ μονίμως έβλεπα το ρυάκι που κελάρυζε όμορφα. Πολλές φορές εκεί κάναμε πικ-νικ κάτω από τη σκιά των πλατανιών. Τώρα όμως δεν τους επισκέπτομαι συχνά. Είναι η απόσταση και οι δουλειές που μας χωρίζουν. Μιλάμε συνήθως στο τηλέφωνο. Τον αγαπώ πολύ και δε θα τον ξεχάσω ποτέ.
Ο παππούς μου ήξερε και ένα άλλο χωριό, νομίζω από ένα φίλο του και συμπίπτει αυτό το χωριό να είναι ενός συμμαθητή μου. Είναι σκαρφαλωμένο στην οροσειρά της Πίνδου. Όπως στα περισσότερα χωριά, έτσι κι εκεί, οι άνθρωποι ασχολούνται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Δεν υπάρχει καλή ιατρική περίθαλψη και έτσι άμα κάποιος πρέπει οπωσδήποτε να πάει στο νοσοκομείο χρειάζεται πολύ χρόνο για να φτάσει.
Ο παππούς του τού είχε πει μία ιστορία για τον πόλεμο με τους Ιταλούς. Έλεγε πως είχε πάει σε μια σπηλιά για να κρυφτεί και καθώς πάει να ανάψει ένα σπίρτο, για να φωτίσει την κρυψώνα, βλέπει μια αρκούδα να έρχεται απειλητικά κατά πάνω του. Τότε οπισθοχώρησε φοβισμένος και είπε στην αρκούδα πως δεν θα της έκανε κακό. Ξαφνικά το ζώο σταμάτησε και τον κοίταξε φιλικά. Της πέταξε ένα παξιμάδι και έφυγε μετά από λίγο τρομαγμένος να μην τον πετύχει κανένα βόλι.
Και αυτόν τον παππού που λέει τέτοιες ιστορίες τον αγαπάει πολύ ο εγγονός του, όπως ,πιστεύω, όλοι μας αγαπάμε και θυμόμαστε τους παππούδες μας.
Γιώργος Τεκίρδαλης, Χριστίνα Νίσκου, Ειρηνέος Μπάμε
